GECE Gece yarısını biraz geçe yeni bitirdiği kitabın kapağını kapayıp gözlerini tavana dikti. Ampulün ışığı etrafında şevkli bir ısrarla dönen sinekleri bir müddet gıptayla seyretti. Gözlerinde bu manzaranın aksi varken zihninde Dimitri ile Alyoşa’nın hayali suretleri yeniden belirmeye başlamıştı. Dimitri’nin var olmaya duyduğu isyandan yenik ve hastalıktan bitik haline içten bir acı duydu; Alyoşa’nın yüzündeki sırf varlığa sevgiden doğan, ulviyet saçan mesut ifadede yaşam coşkusunun yalın yansımasını gördü. Bundan böyle bu iki karakterin kendi kişiliğinde iki zıt kutbu, başkaldırı ile teslimiyeti temsil edeceğini düşündü… Zihni bu düşünceyle meşgulken biraz uyku bastırdı, hava almaya balkona çıktı. Balkonun önü açık sayılırdı, Çocuk Esirgeme Kurumu’nun bahçesine bakardı. Bahçede erik, çam ve akasya ağaçları ile kameriyelerin üstünü kaplamış asmalar vardı. Gündüzleri bu ağaçları seyreder, dallarına konan kuşların cıvıltısını ve ara